Yeter, yeter, yeter Tuzaklar kurma yollarıma. Özledim bu ayrılık yeter, Hasreti sardın kollarıma Bu oyun, bu haksızlık yeter, Yoruldum bu
Ay: Ocak 2022

Ne Zaman Gelecek Sen kendini bile, bile bile yaktın Ardında gözü yaşlı birini bıraktın Gel otur yanıma öyle görsünler de

Söyle sen nasıl öğrendin unutmayı Birikti her acı içimde kendime yer kalmadı Yalnızlığı demledim hep avuçlarımda Ne gelir ki elimden

Avrupa avrupa Biat edeceksin ulan cimboma Tek eksik o kupa Müzemize gelecek sonunda! Ana Sayfa – Daha Fazla Tezahürat

Doğduğumda babam fısıldamış sesini kulağıma Nesilden nesile mirasdır , Oğluma torunuma vasiyetimdir. Cimbom yazsın musalla taşımda Ana Sayfa – Daha

Özlüyorum seni Her geçen günümde Gözlerin gözlerin Düşer düşlere Unutamam seni Yıllar bile geçse O güzel gülüşün Hep hayalimde. Seni

Gözlerim Uzaklarda Bir günüm daha gece olurken Yine yoksun bak penceremdeyim ben Gözlerim uzaklarda seni ararken Kim bilir hangi ellerde

Ömrümüz tükense geçse de yıllar Konya içimizde hep bir umut var Hayal değil artık şampiyonluklar O kupa bu şehre gelsin

Geçmiyor ki tek bir an Sensiz kartalım Şampiyonluk adına Hep savaşalım Zaafımız var armana Vur de vuralım Haykıran bir nefes

Yüreğinle Oyna Yık Hegemonyayı Bazen umutlandık, bazen çok yıprandık En kötü gününde sevdanla yıllandık Eyyamcı medyanın piyonu olmadık Şerefle savunduk